Z cyklu : „Emocje nasze wewnętrzne źródło wiedzy o nas samych – jak pomaga psychoterapia ?” .
Część I
Każdy z nas doświadcza w swoim życiu różnych emocji. Może to być tylko odczucie w ciele, może nazywamy to jedynie wrażeniem, obserwujemy kogoś kto płacze lub śmieje się jak szalony, a w myślach najczęściej towarzyszą nam różne oceny tych sytuacji niestety zwykle bardzo krzywdzące dla nas samych.
Codziennie mamy kontakt z emocjami czy to z naszymi własnymi czy innych spotykanych na naszej drodze osób. Często czujemy się w tym zagubieni, co właściwie nasze emocje chcą nam powiedzieć ? Często nie lubimy ich czuć wydają się nam wszechogarniające, nadmiarowe, bezużyteczne.
Emocje jednak to ważne sygnały, które wysyła nam nasze ciało, aby dać nam komunikat, że coś się dzieje. Ważne jest, abyśmy potrafili właściwie je zinterpretować i skorzystać z tego co chcą nam powiedzieć.
W tym tekście chciałabym skupić się na jednej z emocji, która często towarzyszy osobom szukającym pomocy u psychoterapeuty.
Zacznijmy od lęku …..
Czujemy „lęk” myślimy „tylko nie to”, „jak ja tego nie znoszę”, „znowu będą się ze mnie śmiać”, „jestem słaby/a”…… takie i wiele innych zdań może pojawić się w naszej głowie kiedy zaczynamy się bać.
Najczęściej równocześnie zaczyna pojawiać się wstyd, a wtedy nasz lęk staje się niepokojem.
Z niepokojem jest jeszcze ciężej nie mamy pojęcia czego on od nas chce, po co się pojawił, a potrafi nie opuszczać nas i w dzień i w nocy ….
Co właściwie mówi nam lęk i jak psychoterapia może pomóc nam go oswoić ?
Lęk pierwotnie miał i ma wyzwalać w nas sygnał do ucieczki. Informować o tym, że coś jest zagrażające, niebezpieczne, nieprzyjemne. To bardzo ważna emocja, która często ratuje nam życie. Bywa jednak, że odczuwamy ją intensywnie choć w naszym otoczeniu nie dzieje się nic zagrażającego. Warto w takich momentach zatrzymać się i zapytać siebie czy na pewno nie dzieje się w moim życiu nic czego mógłbym się bać ? Czy na pewno mój lęk jest nieuzasadniony ?, a może boję się jakiejś zmiany, czegoś co może nadejść, przyszłości ?, może przeraża mnie moje własne odczuwanie lęku ?
To co pojawi się w nas po zadaniu tych pytań może wywołać spore zaskoczenie. Być może odnajdziemy logiczne wytłumaczenie dlaczego tak się boimy, być może nie znajdziemy w tym żadnego sensu, bo mamy potrzebę pozbycia się tego uczucia i nie przeżywania go wcale, albo po prostu nie rozumiemy co się z nami dzieje i z bezradności doświadczanej sytuacji poddajemy się temu. ….
Niezależnie od tego czy i jak odpowiedzieliśmy sobie na te pytania to psychoterapia może być rozwiązaniem, które przyniesie ulgę. Pozwala nam bowiem na pełne zrozumienie tego co dzieje się kiedy odczuwamy lęk. Jak reaguje nasze ciało, myśli, otoczenie. Wreszcie pozwala zintegrować to co przeżywamy z tym co odczuwamy w całość i odpowiedzieć na pytanie z jakiego powodu tak się czujemy? Uczy jak utrzymać lęk w ryzach, tak żeby nie odebrał nam radości życia. Kiedy już poznamy nasz osobisty wewnętrzny język lęku poczujemy się mocniejsi. Nie będziemy bali się go przeżywać, przestanie być dla nas udręką, a stanie się narzędziem do lepszego rozumienia samego siebie.
Edyta Borsuk